به گزارش همشهری آنلاین، این پارک به عنوان یکی از مدرن ترین بناهای معماری قرن بیستم یاد می‌کنند. شیکاگوی ایالات متحده میزبان این پارک زیباست. این پارک از آخرین پروژه‌های بازسازی فضای سبز شهر شیکاگو است که ژوئن ۲۰۰۴ با هدف ایجاد فضای سبز به دور از هیاهوی ناشی از تردد قطارها و کامیون‌ها و پارکینگ ماشین‌ها در بخش جنوبی شهر احداث شد.
پروژه پارک میلینیوم یکی از مهم ترین پروژه‌های هزاره سوم به شمار می‌آید و تلفیقی از هنرمعماری، مجسمه‌های یادبود و طراحی‌های ابتکاری در محوطه ای سبز است.پارک میلینیوم در ابعاد ۵/۲۴ آکر، شامل مجموعه ای از آثار برجسته هنری متعلق به هنرمندانی مشهور با پیشینه هنری ،معماران ساختمانی، طراحان و معماران فضاهای سبز و طراحانی برجسته از جمله آنیش کاپور ،فرانک گری،جاوم پلنساو البته کاترین گوستاوسون است. ریچارد ویلی شهردار موفق شیکاگو پارک مورد نظر ما را چنین توصیف می‌کند: تاجی که در نقطه دید مسافران مسیر آزاد راه شیکاگو قرار گرفته است.
وی می‌گوید:«شعار این شهر در آغاز ساختش، «شهر در یک باغ» بود، اما این شعار با گذشت زمان معنای خود را از دست داد، چرا که در حال حاضر شهر باغ را محاصره کرده است. پارک میلینیوم فعلی برای قشر خاصی در نظر گرفته نشده و هر بازدید کننده ای با خاطره ای به یاد ماندنی این باغ رویایی را ترک می‌کند. در هر فصلی که به این پارک سر بزنید، جمعیت در آن موج می‌زند.
میلینیوم هدیه ای با ارزش از نسل امروز برای نسل آینده است.»از ویژگی‌های شاخص این پارک می‌توان به جایگاه جی پریتزکر، ساخته معمار کانادایی فرانک گری، فواره تاج ،ساخته مجسمه ساز اسپانیایی جاوم پلنسا و مجسمه کاپور، ساخته هنرمند انگلیسی آنیش کاپور اشاره کرد.
جی پریتزکر
این عمارت در نوع خود یکی از فریبنده ترین جایگاه‌های اجرای کنسرت و برنامه‌های زنده در فضای آزاد ایالات متحده آمریکاست که به دست فرانک گری ساخته شده است.این جایگاه زیبا و ۱۲۰ فوتی (حدود ۴۰ متر) از خیابان میشیگان و خیابان‌های اطراف آن قابل رویت است و با روکشی از ورقه‌های باریک فولادی ضد زنگ ،به شکل موج بزرگ آب، پوشیده شده است.
تاج فواره
این فواره از سوی مجسمه‌ساز اسپانیایی، جاوم پلنسا طراحی شده و از دو ستون ۵۰ فوتی شیشه ای که در طرفین استخر گرانیتی کم عمقی قرار گرفته، تشکیل شده است. استخر با گرانیت سیاه پوشیده شده و ۲۳۲ فوت طول و ۴۸ فوت پهنا دارد. سطح این استخر به گونه ای طراحی شده که تصاویر را منعکس می‌کند. ستون‌ها با سیستم تصاویر متحرک و نور مجهز شده و آب به صورت آبشار از قسمت فوقانی هر کدام به سمت پایین سرازیر می‌شود.تصاویر مردم روی این ستون‌ها منعکس می‌شود و اگر فردی دهانش را باز کند این تصور برای او ایجاد خواهد شد که آب وارد دهانش می‌شود(این یک حقه انیماتوری است).
گردشگران و مردم ساکن این منطقه برای آن که تصویرشان روی ستون‌ها بیفتد، مبلغی می‌پردازند و مانند آنچه در تصویر مشاهده می‌کنید، فواره از صورت عکس بیرون می‌جهد.این کار یکی از بخش‌های درآمد زای پارک مورد نظر است.
نظر شما